در روم یک جلسه بسیار بزرگی گرفته شد تا در باره امور زن بحث و تبادل نظر کنند، پس تصویب نمودند که زن یک موجود است اما دارای روح انسانی نیست و به همین سبب به زندگی اخروی نمی رسد، و او نجس و ناپاک است و نباید گوشت بخورد و نباید بخندد و حتی نباید حرف بزند ، او باید وقت خود را صرف نماز و عبادت و خدمت گزاری بکند و چون او را از تمام این کارها بازداشتند یک قفل آهنی بر دهان او زدند پس زنان هر طبقه از بالا و پایین همیشه قفلی بر دهان داشتند، و این غیر از انواع تنبیهات بدنی بود که زن در معرض آن بود چرا که او وسیله اغوا و فریب بود(ه که شیطان برای فاسد کردن قلب ها از او استفاده می کرد"
