"من محمد را دوست دارم زیرا طبیعت او پاک از خودبزرگ بینی و ظاهر سازی بود او فرزند صحراء بود و مردی مستقل. جز برخود تکیه ننمود. و آن چه را در او نبود ادعا نمی کرد. متکبر نبود اما خوار و ذلیل هم نبود او در لباس پینه شده خودش برمی خواست همانگونه که خداوند او را بوجود آورده بود و با سخن آزاد و روشن خود قیصر و کسری را مورد خطاب قرار می داد. و آنان را به آنچه بر آنان لازم بود راهنمایی می کرد او ارزش نفس خود را می دانست. او مردی با اراده و قوی بود. و کار امروز را به فردا موکول نمی کرد"
