-آیا این هستی اعجاب انگیز و باشکوه و آنچه از سیارگان و ستارگان در آن است، را مشاهده نمی کنی؟
-آیا شده روزی در باره آفرینش آسمانها و آنچه در آنها از ستارگان و کهکشان ها وجود دارد، تفکر کنی؟
-آیا در باره زمین و آنچه در آن هست از رودها، دریاها، دشت ها و کوهها اندیشیده ای؟
-آیا این نظم و آرایش بسیار محکم و شگفت انگیز تو را دچار حیرت و شگفتی ننموده است؟
به نظر تو این هستی را چه کسی آفریده و این چنین آن را آراسته و قوانین آن را محکم نموده است ؟ بطوری که به شکل یک معجزه نمودار شده و پدیده ای خارق العاده و بی مانند گشته است.
به نظر تو آیا خودش خود را آفریده ؟ یا اینکه این هستی دارای خالقی توانا است؟
خدای بلند مرتبه می فرماید { به راستی در آفرینش آسمانها و زمین و آمد و شد شب و روز برای خردمندان نشانه هاست (190) آنان که خدا را ایستاده و نشسته و بر پهلوی خویش]آرمیده[ یاد می کنند و در آفرینش آسمانها و زمین اندیشه می کنند.]و می گویند[ پروردگارا این را باطل نیافریده ای، پاکی برای توست، پس ما را از عذاب آتش]جهنم[ حفظ کن (191)} [سوره آل عمران آیات191-190]
آیا هرگز به ذهنت خطور کرده که چه کسی تو را آفریده است؟ خدای بلند مرتبه می فرماید { و نیز در وجودتان]نشانه هایی است[ آیا نمی نگرید} [سوره ذاریات آیه 21]
آدمی چگونه آفریده شده است؟ خدای بلند مرتبه می فرماید { آیا بی آفریدگار آفریده شده اند یا اینکه خود آفرینندگانند (35) آیا آسمانها و زمین را آفریده اند؟]نه[بلکه آنان یقین نمی کنند (36)} [سوره طور آیات 36-35]
اگر آنان از عدم و نیستی آفریده نشده اند، پس هیچ شک و تردیدی در وجود یک آفریننده برای تمام این هستی باقی نمی ماند. آن آفریننده، الله سبحانه و تعالی است. وضع و حال منکرین بسیار عجیب و شگفت انگیز است که بعد از این همه دلایل و نشانه ها ذات الله را انکار می کنند!!
مخلوقات بدون شک بر اعتراف بر خالق هستی آفریده شده اند، همانگونه که بر دوست داشتن خوبی و کراهیت شر و بدی خلق شده اند، اقرار به وجود خالق از عمیق ترین و باثبات ترین قضایا در فطرت است به طوری که با وجود آن نیازی به اقامه دلیل و برهان نیست، خدای بلند مرتبه می فرماید { پس روی]دل[ات را با حق گرایی تمام به سوی این دین بگردان. از فطرت الهی که مردم را بر اساس آن پدیدآورده است]پیروی کن[. آفرینش خداوند دگرگونی نمی پذیرد. دین استوار این است ولی بیشتر مردم نمی دانند} [سوره روم آیه 30]
و پیغمبر خدا صلی الله علیه و سلم می فرماید:" هیچ نوزادی نیست مگر اینکه بر اساس فطرت متولد می شود"( متفق علیه).
ملت ها از آغاز بر این اتفاق دارند که این هستی را به الله تعالی نسبت بدهند. پس یک اتفاق و اجماع قوی بر این بوجود آمده که الله سبحانه و تعالی آفریننده بدون شریک و همتای این هستی است. هیچ ملتی نبوده که به آفرینندگی الله تعالی برای آسمان و زمین و رازق بودن او معترف نباشد. آن گاه که در این باره مورد پرسش قرار می گرفتند - با وجود اینکه به خدا شرک می ورزیدند- به خالقیت و رازقیت او اقرار می کردند. خدای بلند مرتبه می فرماید{ و اگر از آنان بپرسی چه کسی آسمانها و زمین را آفریده و خورشید و ماه را رام کرده است، البته گویند: خداوند. پس از چه جهت ]از راه حق[گردانده می شوند؟(61) خداوند روزی را برای هر کس از بندگانش که بخواهد، فراخ می گرداند و برای هرکس که بخواهد تنگ می دارد. خداوند به همه چیز داناست (62) و اگر از آنان بپرسی چه کسی از آسمان آبی را نازل کرد، آنگاه از آن زمین را پس از پژمردنش زنده] وسرسبز[ساخت، البته گویند: خداوند. بگو: ستایش خداوند راست. بلکه بیشتر آنان خرد نمی ورزند (63)} [سوره عنکبوت آیات 63 -61]
و همچنین می فرماید { و اگر از آنان بپرسی چه کسی آسمانها و زمین را آفریده است؟ به یقین گویند؛]خداوند[پیروزمند دانا آنها را آفریده است} [سوره زخرف آیه 9]
و پدیده الحاد و انکار ذات الله تعالی بسیار نادر بود که صاحبان آن از کاروان عقلا عقب مانده بودند و شکست و بی بار بودن این اندیشه در سرزمین واقعیت آشکار شده بود.
علاوه بر تمام آن دلایل و شواهدی که برای اثبات ذات باری تعالی و ربوبیت او گفته شد ،همانا عقل از بزرگترین گواهان و دلایل بر آن است. چرا که این پدیده شگفت و باثبات و محکم نمی تواند خود را بیافریند و آن مخلوقی آفریده شده است- بدون هیچ گونه شک و تردید- و هر مخلوقی نیاز به خالق و آفریننده دارد.
در این جا پرسش دیگری مطرح می شود و آن اینکه : تو چقدر دچار سختیها، مشکلات و ناراحتی ها شده ای؟ در آن حال به چه کسی پناه برده ای؟ پیش چه کسی التماس کرده ای؟ و از چه کسی انتظارداشته ای تا این مشکلات و مصیبت های تو را بر طرف سازد ؟
خدای بلند مرتبه می فرماید {و چون به انسان گزندی برسد، پروردگارش را-انابت کنان به پیشگاه او- به ]دعا[می خواند،آنگاه چون از سوی خود نعمتی به او ببخشد.آنچه را که از پیش برای آن دعا می کرد، فراموش می کند و برای خداوند همتایانی قرار می دهد. تا ]مردم را[از راه او گمراه سازد. بگو:اندکی در کفر خود]از زندگی دنیا[بهرمند شو. بی گمان تو از دوزخیانی}[سوره زمر آیه 8]
و خدای بلند مرتبه می فرماید {اوست کسی که شما را در خشکی و دریا سیر می دهد. تا انگاه که در کشتی ها قرار گیرد و]كشتي ها[ با بادی خوش انان را به پیش برند و]آنان[ به ان شادمان گردند]سپس[ تند بادی به ان در رسد و از هر سو موج ]به سوی[ انان آید و آنان بدانند که از ]هر سو[ گرفتار شده اند ]آن هنگام[ خداوند را در حالی که دین ]خود[ را برای او خالص گردانده اند به]دعا[ خوانند]که:[ اگر ما را از این ]مهلکه[ نجات دهی قطعا از سپاس گزاران خواهیم بود (22) پس چون نجاتشان دهد آنگاه است که آنان در زمین به ناحق ستم می کنند. ای مردم، ستمتان تنها به زیان خودتان است. بهره زندگی دنیا [را به دست می آورید] آنگاه بازگشت شما به سوی ماست، سپس شما را از [حقیقت] آنچه می کردید خبر می دهیم.(23) [ سوره یونس آیه23-22]
و آن گویند ارجمند چنین می فرماید { و چون موجي سايه‌بان وار آنان را فرو گيرد خداوند را- در حالي که عبادت را براي او خالص گردانده‌اند- مي‌خوانند. پس چون آنان را با رساندن به خشكي رهايي بخشد، آن گاه [برخي] از آنان ميانه‌رو است. و هيچ كس جز غدّار ناسپاس آيات ما را انكار نمي‌كند} [سوره ی لقمان آیه ی 32]
