اسلام دین صلح، مساوات، آزادی، برادری، کرامت و عزت است. و این به خوبی در احکام ، اصول و آدابش برای ما آشکار می شود. مثلا روزه در اسلام مانند روزه در دیگر ادیان نیست. زیرا مشکل آدمی این نیست که خواسته های جسم خود را سرکوب کند به مانند آن چه که راهبان انجام می دهند, تا اینکه یکی از آنان تبدیل به یک جسد استخوانی متحرک می شود. اسلام خواسته های جسم را تهذیب و پاک نموده و آنها را سرکوب ننموده است. روزه دراسلام برای آموزش صبر و شکیبایی و جهاد بر ضد شهوات گناه آلود و حرام می باشد. و توجه به خداوند در هر حالت آشکار و پنهان, و احساس طعم محرومیت و گرسنگی تا نسبت به محرومان دلسوزی کند. همانگونه که روزه فرصتی برای جسم می باشد تا از پرخوری راحت شود, پس روزه برای صحت و سلامتی و برای روح و عقل و برای جامعه در ایجاد نزدیکی و همکاری و اتحاد مفید است"
