دیل کارنگی

"شاید محتمل باشد تا هزاران نفر را که در بیمارستان های بیماری های روانی از درد و رنج به فریاد در آمده اند، نجات داد. اگر آنان بجای اینکه به تنهایی و بدون یاور و سند به معرکه زندگی وارد شوند از خداوند یاری می خواستند".

" من روزهایی را به یاد می آورم که سخن مردم چیزی جز تقابل دین و دانش نبود، اما این جدل و مناقشه پایان یافت و دیگر بازنخواهد گشت، زیرا تازه ترین پژوهش های روان شناسی به اصول و مبادی دین مژده می دهد. اما چرا؟ زیرا روان پزشکان به یقین به این باور رسیده اند که ایمان قوی و چنگ زدن به دین و نماز و دعا ضامن چیره شدن بر افسردگی و تشویش و ترس های روانی هستند. و نیمی از بیماری هایی که ما از آن ها در رنج هستیم را معالجه می کنند.تا جایی که دکتر ا. ا. بریل گفته است: انسان دیندار واقعی هرگز دچار بیماری روانی و اضطراب نمی شود".

" فرانسیس بیکن فیلسوف بر حق بود آن گاه که گفت:" کمی از فلسفه انسان را به الحاد نزدیک می کند اما ژرف اندیشی در فلسفه او را به دین باز می گرداند".

" روان پزشکان به یقین به این باور رسیده اند که ایمان و چنگ زدن به دین ضامن چیره شدن بر تشویش ؛ افسردگی ؛ اضطراب روانی و سبب نجات از این بیماری ها هستند".

"هم اکنون برای من مهم استنعمت هایی را که دین به من می دهد ، دقیقا همان گونه که برایم مهم است آن چه را نیروی برق و غذای خوب و آب تمیز به ما می دهند؛ این به ما کمک می کند که زندگی خوب و با رفاهی داشته باشیم، اما دین بیش از این به من می دهد آن به من لذت روحی می بخشد یا به قول ولیام جیمس به من انگیزه می دهد تا زندگی را ادامه بدهم، زندگی پر و مملو از شادی و سعادت و خشنودی، دین مرا به ایمان و امید و شجاعت تقویت می کند و اضطراب و پریشانی را از بین می برد و برای من در زندگی هدف و راحتی را سبب می شود و در پیش روی من افق های خوشبختی را می گشاید و مرا در ساختن یک واحه سرسبز در وسط صحرای زندگی یاری می دهد"